American Foxhound Irkı: Amerika’nın en eski ve en köklü köpek ırklarından biriyle tanışmaya ne dersiniz? Eğer aklınıza hemen bağımsızlığına düşkün, enerjisi adeta hiç bitmeyen ve kilometrelerce koşabilecek bir atlet geliyorsa, American Foxhound (Amerikan Tilki Tazısı) ile tanışma vaktiniz gelmiş demektir! Bu ırk, genellikle tarihi av sahnelerinde veya geniş, açık arazilerde görmeye alışık olduğumuz, zarif ama son derece güçlü bir görünüme sahiptir. Uzun, çevik bacakları, kadife yumuşaklığındaki sarkık kulakları ve en önemlisi, kilometrelerce öteden duyulabilen o meşhur, müzikal uluması (baying) ile tanınır.
Ancak bu ciddi ve odaklı avcı görünümünün altında, şaşırtıcı derecede nazik, uysal ve ailesine karşı tatlı bir mizaç yatar. Bu ırkın gelişiminde, Amerika‘nın kurucu babalarından George Washington’un bizzat rol oynadığı ve kendi av sürüsünü geliştirmek için İngiliz tazılarını melezlediği bilinir. Amaç, hem dayanıklı bir av köpeği hem de asil bir yoldaş yaratmaktı. Sonuç mu? Kendi başına karar vermeyi seven, ancak doğru aileyle buluştuğunda harika bir dost olan, özgür ruhlu ve sesli bir harika. Bu yazıda, bu sesli atletin tüm detaylarına birlikte göz atacağız.
American Foxhound, tek bir kelimeyle özetlenecek olursa, bu kelime yorulmaz olurdu. Onu diğer tazı (hound) ırklarından ayıran en belirgin özelliği, hem sarsılmaz fiziksel dayanıklılığı hem de av sırasında bağımsız karar verebilme yeteneğidir. Yüzyıllar boyunca tilki gibi çevik hayvanları avlamak için yetiştirilen bu köpekler, bir koku izini aldıklarında, sahiplerinin yönlendirmesine ihtiyaç duymadan kilometrelerce o izi takip etmek üzere adeta programlanmıştır. Bu, onların inanılmaz bir koku alma duyusuna ve bu kokunun peşinden gitme konusunda sarsılmaz, hatta inatçı bir kararlılığa sahip oldukları anlamına gelir.
Karakteristik olarak, American Foxhound‘lar genellikle son derece uysal ve nazik canlılardır. Kökenleri bir sürü içinde yaşamaya dayandığı için, hem diğer köpeklerle hem de insanlarla (çocuklar dahil) çok iyi geçinme eğilimindedirler. Agresiflik bu ırkın doğasında neredeyse hiç yoktur. Ancak, bu sosyallik ve uysallık, onların kolay bir ev köpeği olduğu anlamına gelmez. Onlar, hareket etmeyi, koşmayı ve en önemlisi de o meşhur tazı ulumasını tüm dünyaya duyurmayı severler. Bu ırk, yüksek enerji, yüksek ses seviyesi ve yüksek bağımsızlık içgüdülerinin eşsiz bir kombinasyonudur.
American Foxhound Irkı
American Foxhound, hız, çeviklik ve dayanıklılık için mükemmel bir şekilde tasarlanmış bir atlettir. Görünüşleri zarif olsa da, bu zarafetin altında ciddi bir işlevsellik ve kas yapısı gizlidir. Erkek American Foxhound’lar genellikle omuzdan 56 ila 64 cm yüksekliğe ulaşırken, dişiler biraz daha kısa kalarak 53 ila 61 cm arasında seyreder. Bu boylarına rağmen, şaşırtıcı derecede hafif ve çeviktirler; yetişkin bir köpeğin ağırlığı genellikle 27 ila 32 kilogram arasında değişir. Vücutları, uzun mesafeleri yorulmadan katetmelerine olanak tanıyan uzun bacakları ve derin göğüs kafesleriyle dikkat çeker.
Bu ırkın alametifarikası, kısa, sert ve vücuda yapışık olan, hava koşullarına dayanıklı tüy yapısıdır. Tüy bakımı oldukça kolaydır. Renk konusunda ise American Foxhound standartları oldukça esnektir; herhangi bir tazı rengi kabul edilir. En yaygın gördüğümüz kombinasyonlar arasında üç renkli (beyaz, siyah ve kahverengi), siyah-beyaz veya beyaz-kahverengi (kızıl) tonları bulunur. Baş yapıları uzundur, burunları belirgindir ve gözleri iri, yumuşak ve genellikle kahverengi veya ela tonlarındadır. Bu gözler onlara sürekli nazik, uysal ve pek çok insanın hüzünlü olarak tanımladığı o klasik tazı ifadesini verir. Kulakları ise uzun, düşük ve kadifemsi bir dokuya sahiptir.
American Foxhound, yüzyıllar boyunca işlevsellik (avlanma yeteneği) ön planda tutularak yetiştirildiği için, genetik hastalık havuzu birçok popüler ırka kıyasla oldukça dar olan, genellikle çok sağlıklı ve dayanıklı bir ırktır. Ortalama ömürleri 11 ila 13 yıl arasında değişir ve bu süre boyunca genellikle ciddi sağlık sorunları yaşamazlar. Ancak bu, onların hiçbir sağlık sorununa yatkın olmadığı anlamına gelmez. Diğer büyük ve aktif ırklar gibi, kalça displazisi (kalça ekleminin anormal gelişimi) riski taşıyabilirler, ancak bu durum ırkta çok yaygın olarak görülmez.
En sık dikkat edilmesi gereken konu, şüphesiz o güzel, uzun ve sarkık kulaklarıdır. Bu kulak yapısı, kulak kanalının yeterince hava almasını engelleyerek içeride nemli ve sıcak bir ortam yaratır. Bu da, özellikle köpek sık sık dışarıdaysa, çimenlerde yuvarlanıyorsa veya yüzmeyi seviyorsa, kulak enfeksiyonları (otitis) için mükemmel bir zemin hazırlar. Kulakların düzenli olarak kontrol edilmesi ve temizlenmesi, bu tür ağrılı enfeksiyonların önlenmesinde kritik öneme sahiptir. Ayrıca, bu ırkın yüksek enerji seviyeleri ve av içgüdüleri nedeniyle, koşu sırasında kas gerilmeleri, küçük yaralanmalar veya burkulmalar yaşanabilir.
Eğer sürekli yanınızda olacak, komutlarınızı harfiyen yerine getirecek ve gözlerinizin içine bakacak bir yapışkan köpek arıyorsanız, American Foxhound size göre olmayabilir. Bu ırkın karakterinin temel taşı bağımsızlıktır. Av sırasında sürüden ayrılarak, sahibinden kilometrelerce uzakta bir kokunun peşinden gitmek ve kendi kararlarını vermek üzere yetiştirildikleri için, bu bağımsızlık onların genlerine işlemiştir. Bu durum, eğitimlerini oldukça zorlu hale getirebilir; özellikle geri çağırma komutu bu ırk için en zorlu komut olabilir. Bir koku aldıklarında, dünyadaki her şey (sizin komutlarınız dahil) onlar için ikinci plana düşer.
Bu inatçı bağımsızlığın yanı sıra, American Foxhound’lar istisnai derecede nazik, uysal ve tatlı huyludurlar. Agresyon gösterme eğilimleri neredeyse sıfırdır. Bir sürü hayvanı olarak, diğer köpeklerle birlikte olmaktan büyük keyif alırlar ve genellikle çocuklarla da çok iyi anlaşırlar. Ancak, bu sosyallik onların “seslerini” de kapsar. American Foxhound’lar havlamak yerine ulumayı tercih ederler ve bu ses, bir apartman dairesi için değil, açık araziler için tasarlanmıştır. Yüksek, müzikal ve çok uzaktan duyulabilen bu ses, komşularınızın pek hoşuna gitmeyecektir. Yalnız kaldıklarında veya sıkıldıklarında bu ulumayı bir iletişim aracı olarak kullanabilirler.
American Foxhound’un bakımı, tüy bakımı söz konusu olduğunda şaşırtıcı derecede kolaydır. Kısa, sert ve yoğun tüyleri, haftada bir kez yumuşak bir fırça veya tazı eldiveni ile fırçalanarak ölü tüylerden kolayca arındırılabilir. Bu kürk yapısı sayesinde çok fazla kirlenmezler ve sadece gerçekten kirlendiklerinde banyoya ihtiyaç duyarlar. Sık banyo, ciltlerinin doğal yağ dengesini bozabilir. Ancak, kulak bakımı tüy bakımının tam tersidir ve büyük özen gerektirir. Sarkık kulakları enfeksiyona çok yatkın olduğundan, haftalık olarak kontrol edilmeli ve veterinerinizin önerdiği özel bir solüsyonla nazikçe temizlenmelidir.
Beslenme konusunda ise bu ırkın en büyük ihtiyacı, inanılmaz yüksek enerji seviyelerini karşılayacak kaliteli bir diyetDİr. Onlar doğuştan birer maraton koşucusudurlar ve mamaları, kas yapılarını destekleyecek yüksek kaliteli protein açısından zengin olmalıdır. Ancak, American Foxhound’lar yemek yemeyi çok severler ve iştahları oldukça açıktır. Eğer bir av köpeği gibi çalıştırılmazlarsa veya yeterince egzersiz yapmazlarsa, obeziteye yatkın olabilirler. Porsiyon kontrolü hayati önem taşır; mamalarını ölçerek vermek ve kilo alımını yakından takip etmek gerekir. Enerjileri düştüğünde veya yaşlandıklarında mama miktarının aktivite seviyelerine göre ayarlanması şarttır.
Bir American Foxhound’u ailenize katmaya karar vermeden önce, bu ırkın bir apartman dairesi köpeği olmadığını kesin olarak anlamanız çok önemlidir. Onların en temel ihtiyacı alan ve harekettir. Günde en az bir-iki saat, tercihen tasmasız ve yüksek çitlerle çevrili güvenli bir alanda (normal bir çit onlar için engel değildir) koşmaya ihtiyaç duyarlar. Normal bir tasmayla yapılan yürüyüş, bu ırkın enerjisini atmak için kesinlikle yeterli değildir; onlar koşmak zorundadır. Bir koku aldıklarında, çitler veya tasmalar onlar için sadece aşılması gereken birer engeldir; bu nedenle asla tasmasız gezdirilmemelidirler.
İkinci ve en az ilki kadar önemli faktör sestir. American Foxhound ulur (baying) ve bu ses çok gürültülüdür, komşularınız tarafından tolere edilmeyebilir. Eğer yakın komşularınız varsa veya sessiz bir yaşam tarzı arıyorsanız, bu ırk size göre değildir. Üçüncüsü, eğitim zorluklarıdır. İnatçı ve bağımsızdırlar; eğitimleri muazzam bir sabır, tutarlılık ve bolca pozitif pekiştirme gerektirir. Yalnız kalmaktan hiç hoşlanmazlar ve sıkıldıklarında hem çok sesli hem de (kaçmak için) yıkıcı olabilirler. Bu ırk, en mutlu olduğu yeri, yani kırsal bir alanda, aktif bir aileyle ve ideal olarak başka bir köpek arkadaşıyla birlikte yaşamayı sonuna kadar hak eder.
